In de muziekwereld zijn er artiesten die een niveau bereiken dat de grenzen van hun instrument overstijgt. Eén van die uitblinkers is Andy Summers, de visionaire gitarist die wereldwijde bekendheid verwierf als lid van The Police.

Andy Summers staat niet alleen bekend om zijn spel, maar ook om zijn innovatieve gebruik van effectpedalen. Hij heeft in de loop der jaren een sonisch landschap gecreëerd dat zowel muzikanten als fans blijft inspireren. In dit artikel gaan we in op de effectpedalen en het geluid van Andy Summers.

Het unieke geluid van Andy Summers

The Police, opgericht in 1977, was een rockband die de talenten van Sting (bas en zang), Stewart Copeland (drums) en Andy Summers (gitaar) samenbracht. Hun muziek vermengde invloeden van rock, punk, reggae en new wave, waardoor een geluid ontstond dat even uniek als aanstekelijk was. De kern van dit geluid werd gevormd door het gitaarwerk van Andy Summers. Andy staat er om bekend een Fender Telecaster te gebruiken en zijn spel bestond vaak uit arpeggio’s, rinkelende ritmes en daarnaast uit een uitgebreid gebruik van effectpedalen.

Andy’s versterkers

Andy begon te spelen op een Fender Twin Reverb en schakelde later over naar een duo Marshall JMP-versterker. Het is niet helemaal zeker welke dat exacte waren, waarschijnlijk een Super Lead of een Super Bass. De Super Bass was oorspronkelijk ontworpen voor bassisten, ze hadden iets minder gain en klonken vloeiender dan hun Lead-tegenhangers. De versterker die hij tijdens een periode van zijn professionele carrière ook gebruikte, was een Roland JC-120 Jazz Chorus. Het droeg aanzienlijk bij aan het geluid van Summers. Het kenmerkende choruseffect en de zuivere tonen werden synoniem met het geluid van The Police en vormden een weelderige en ruimtelijke achtergrond voor het gitaarwerk van Summers.

Creatief gebruik van effectpedalen

Andy Summers’ effectpedalen waren een integraal onderdeel van zijn kenmerkende geluid. De combinatie van technische bekwaamheid en creatief gebruik van effecten bracht zijn gitaarspel naar een nieuw niveau. Helemaal in het begin was de uitrusting van Andy Summers nogal schaars.

Aan het tijdschrift Guitar Player onthulde hij: “I had simple tools: a Telecaster, a Fender Twin, and maybe an MXR Phase 90. The next thing I got was a chorus, and that, along with the Echoplex, became very characteristic of the Police sound. I probably got up to four pedals taped to the floor before I could afford a custom Pete Cornish pedalboard with a MuTron, a couple of fuzz boxes, an envelope filter, chorus units, and phasers, all of which I’d combine with the Echoplex.”

Andy Summers’ effectpedalen

MXR Phase 90

De MXR Phase 90 voegde een wervelende, psychedelische kwaliteit toe aan het geluid van Summers. Op subtiele wijze gebruikt, creëerde het een gevoel van beweging in zijn arpeggio’s en akkoordprogressies, wat bijdroeg aan het kenmerkende, met reggae doordrenkte rockgeluid van de band.

Electro Harmonix Electric Mistress Flanger/Filtermatrix

EHX Electric Mistress gaf een unieke dimensie aan het geluid van Summers. Het wervelende, jetachtige flanger-effect voegde diepte en complexiteit toe aan zijn gitaarlijnen, terwijl de filtermatrix resonante en buitenaardse tonen produceerde. Onlangs bracht EHX een signature pedaal uit onder de naam Electro Harmonix Walking on the Moon.

Ibanez AD-202 analog delay

Summers’ gebruik van analoge delay was een van de kenmerken van zijn spel. Naast een Echoplex (zie verder) gebruikte hij hiervoor een Ibanez AD-202. Dit pedaal voegde een ruimtelijke, ambient kwaliteit toe aan zijn geluid, waardoor diepte in zijn composities ontstond.

Boss CE-1 Chorus

Een ander choruspedaal dat Summers gebruikte was de Boss CE-1. Het staat bekend om zijn weelderige, rijke refreineffect en droeg bij aan de dromerige, etherische texturen die veel van de nummers van The Police kenmerkten.

MXR Dyna Comp

De MXR Dyna Comp was niet het eerste compressor pedaal op de markt, maar wel het eerste dat door veel professionele spelers werd omarmd. De kenmerkende ‘squish’ van het effect gaf karakter aan de percussieakkoorden van Andy Summers, die met groot succes te horen waren in het nummer ‘Walking on the Moon’.

Echoplex EP-2

De Echoplex EP-2 kan je niet echt een effectpedaal noemen maar het speelde een grote rol bij het vormgeven van zijn geluid. De Echoplex voegde een nieuwe dimensie toe aan het geluid en maakte het grootser. Andy’s kenmerkende instelling van het effect was om achtste noten te spelen en zestiende noten door de EP te laten herhalen. De Catalinbread Belle Epoch is een modern pedaal dat gebaseerd is op een Echoplex (EP-3)

Impact en erfenis

Andy Summers’ innovatieve gebruik van effectpedalen heeft een onuitwisbare stempel gedrukt op de wereld van het gitaarspel en moderne muziek als geheel. Zijn vermogen om verschillende effecten naadloos in zijn spel te integreren, creëerde een boeiende geluidservaring die talloze muzikanten beïnvloedde. Naast zijn werk met The Police is Summers’ nog altijd bezig om de grenzen van geluid te verleggen met zijn soloprojecten en recente samenwerkingen.

Conclusie

De effectpedalen van Andy Summers waren niet alleen hulpmiddelen voor zijn gitaargeluid, het waren instrumenten op zich die hielpen met de vormgeving van een tijdperk van muziek. Door zijn creatieve gebruik van effecten transformeerde Summers de gitaar in een klanklandschap en middel voor emotionele expressie. Zijn nalatenschap leeft voort in zijn muziek en zal generaties gitaristen nog inspireren om te experimenteren, te innoveren en hun eigen unieke sonische landschappen te creëren.

Bronnen

http://watersish.com/archives/2015/05/andy-summers-rig-the-police-years.html

https://www.guitarworld.com/features/mxr-dyna-comp-compressor-pedal