Wah wah

Een wah pedaal is een gitaareffect waarbij je de toon en frequentie van het gitaarsignaal verandert met je voet. Je bootst de menselijke stem na door je voet op en neer te bewegen. Technisch gezien beweeg je de piekrespons van een frequentiefilter op en neer.

Het effect is in de jaren 1920 ontstaan en ontdekt door trompet- en trombonespelers. Door een demper in en uit het instrument te bewegen ontstond een zeer expressief effect.

Het wah pedaal is bij toeval ontstaan. In 1966 was Vox bezig met het ontwikkelen van een nieuwe versterker en aan het experimenteren met een alternatief toon-circuit. Dit circuit werd in een volume pedaal gemonteerd om een van de potmeters te testen. In eerste instantie was het bedoeld als effect voor een saxofoon, maar een van de aanwezige engineers suggereerde om een gitaar aan te sluiten.

Sindsdien is de wah onlosmakelijk verbonden aan de gitaar. Jimi Hendrix, Eric Clapton, Jimmy Page, wie heeft er eigenlijk geen wah pedaal op zijn pedalenboard zitten? Ook in het disco/funk genre is het pedaal nog steeds ongekend populair. Sommige beschouwen het dan ook als een onmisbaar effect in dit genre.

Hieronder tref je een verzameling van pedalen aan waarmee je het iconisch effect onder je voeten hebt. Het zijn pedalen geïnspireerd op bekende versies als de Cry Baby en de originele Clyde McCoy.