Marshall Blues Breaker pedaal is een effectpedaal dat misschien niet bovenaan ieders verlanglijstje staat, toch is dat jammer. Waarom? Het stond aan de basis van zeer veel populaire effectpedalen.
Het begon allemaal in de jaren 60
Ergens aan het einde van 1964 of aan het begin van 1965 werd door Marshall de eerste versie gemaakt van model 1962, die later bekend werd als de Marshall Bluesbreaker. De versterker was beschikbaar in twee varianten, een 4 x 10 versie (model 1961) en een 2 x 12 versie (model 1962). Beide versterkers werden destijds verkocht voor ongeveer 110 Engelse ponden en was hiermee beduidend goedkoper dan de Vox AC30 en Fender Bassman, de belangrijkste concurrenten op dat moment.
Eric Clapton stond aan de basis van het succes van de versterker
De versterker bleef vrijwel onveranderd tot augustus 1965, toen er een tweede versie op de markt kwam. De versterker zou pas echt bekend worden in 1966 toen Eric Clapton er een gebruikte bij de opname van het iconische Bluesbreakers album van John Mayall. Ondanks het succes van deze versterker stopte de productie in 1972 mede doordat Marshall 100 Watt stacks op de markt bracht. Aan het begin van 1989 werd de versterker echter opnieuw uitgebracht. Deze reissue gebruikte 6L6 buizen in tegenstelling tot originele Bluesbreakers die gebaseerd waren op KT66 buizen. De omvang van de reissue was mede hierdoor ongeveer 30% kleiner dan het origineel. Veel liefhebbers van dit model versterker vinden dan ook dat de reissue meer een reproductie is van het uiterlijk dan een reproductie is van het geluid van een originele Bluesbreaker.
Marshall introduceerde in 1991 het Blues Breaker pedaal
In 1991 besloot Marshall om de Bluesbreaker in pedaalvorm uit te brengen. Het overdrive pedaal had dezelfde naam: Marshall Blues Breaker (maar nu met spatie) en was in eerste instantie geen groot succes. De Blues Breaker kwam uit dezelfde lijn als de Drivemaster en de Shredmaster, waarbij de Drivemaster weer een heruitgave is van de Marshall Guv’nor. Alle drie de pedalen waren gebaseerd op een Marshall versterker. De Drivemaster en Shredmaster imiteerde de klank van een JCM 800 en JCM 900 en de Blues Breaker was gebaseerd op het geluid van Eric Clapton’s Marshall model 1962 gitaarversterker.
Meerdere versies van de Blues Breaker
Zoals gezegd, het pedaal verkocht in eerste instantie niet geweldig. In het begin van de jaren 90 was met name distortion en hi-gain populairder dan mildere overdrive. In 1992 werd de Blues Breaker in een tweede versie (mk2) gemaakt. Deze had vrijwel hetzelfde circuit en dezelfde behuizing maar iets meer gain dan de eerste versie. Na een aantal jaar werd deze versie weer vervangen door de BB-2 Bluesbreaker (nu zonder spatie). Deze versie wordt nog steeds verkocht en is veel minder geliefd dan de eerste twee versies.
Hoe klinkt een Marshall Blues Breaker pedaal?
De Marshall Blues Breaker is een analoog overdrive pedaal dat als boost gebruikt kan worden maar ook als low-gain overdrive. Het pedaal heeft iets minder gain dan de meeste andere overdrives. Verder wordt het ook wel een transparante overdrive genoemd, waarbij het karakter en de dynamiek van je gitaarsignaal overeind blijft. Het is een subtiel effect dat niet zo heel erg lijkt op de klank van de versterker waarop hij gebaseerd is. De versterker klinkt namelijk een stuk agressiever dan het pedaal. Check ook onderstaand filmpje om een indruk te krijgen van de klank van het pedaal.
Pedalen geïnspireerd door het Marshall Blues Breaker pedaal
Het circuit van het pedaal van Marshall stond aan de basis voor een aantal andere effectpedalen. Een van de best verkochte pedalen van JHS, de JHS Morning Glory is er op gebaseerd en Analog Man heeft het circuit als basis gebruikt voor de King of Tone. In beide pedalen is het circuit behoorlijk aangepast dus van een exacte kopie is hier zeker geen sprake. Daarnaast zijn er ook diverse clones op de markt, die het circuit vrijwel exact kopiëren.
Veel keuze aan alternatieven
Ben je geïnteresseerd in een Blues Breaker dan kan je proberen om een tweedehands exemplaar aan te schaffen. Op dit moment worden ze voor ongeveer 400 euro verkocht op Reverb. Ben je niet bereid om zo veel uit te geven check dan deze pedalen eens: de Wampler Pantheon, Keeley 1962x (wordt niet meer gemaakt), J Rockett .45 Caliber en de JHS Charlie Brown. De Charlie Brown klinkt meer als de originele versterker dan als het pedaal. Daarnaast is het ene kanaal van de Kingtone Duellist gebaseerd op het Blues Breaker circuit. Ook de Zvex Box of Rock niet onvermeld blijven. Dit pedaal is minder subtiel en klinkt als een Marshall JTM45 uit 1966 met alle knoppen op standje 10. Tenslotte is er ook nog de Jackson Audio Golden Boy, een pedaal met veel mogelijkheden en presets. Kortom, er is keuze genoeg!
In dit artikel is gebruik gemaakt van:
The History of Marshall: The Illustrated Story of “the Sound of Rock” van Michael Doyle – Hal Leonard – 1993
Artikel uit Wikipedia over de Marshall Blues Breaker